Dokuz milimetrelikle dayansaydın şakağıma
Aman demezdi şair yüreğim

Dağıtmasaydı gecemden yıldızları
Ruhuma özgür acıları bırakıp
Terketmeseydi şehrimi suskun sancılara
Baykuş seslerin

Kirpiklerimde asılmazdı şehit bulutlar
Ayaklı ölümleri giyinmezdi
Şiirlerimde kelimeler

İkliminde savunmasız kasırgalar
Rüzgar olsam ne fayda
Meltemlerim savruldu acımasızca
İliklerime kadar kızgın ateşim

Oysa! böyle mi bilmiştim
Boz dağda yağan karının
Çığları sırtımda kambur olacağını

Düşüncenin hücre cezasında
Duygularımı yitirebilirim
Bana kötü şiirler yazdırma

Kral masalında
Arsız isteklere menekşe büyüteceğimi
İçten içe tükeneceğim
Varlığıma parmaklık yalnızlıkla
Ve zaman haritasında
Benliğimi ararken
Yaşamaya yorgun düşeceğimi
Bilememişim

Velhasıl
Öyle kolay sanma ey felek
Beni bende yıkımları
Yüreğim mıhlanmaz umutsuzluğa
Platonik de olsa
Sığınır sevda çıkmazına
Gülünâr olur / karanlığına çakılmaz
Gözlerimde suyeşili hayalimle
Yakarım ümit yıldızlarını
Şehrim Yunus`ça aydınlanır.


Meryem aslan