Göçmen kuşlar misali…
Kanat çırpan umutlarım vardı bir zamanlar
Kan çanağı gözlerimde…
Titreyen ellerimde bahar dallarının kokusu….

Gündüzler sıcağını
Akşamlar ıtır kokusunu
Geceler mehtabını alalı çok oldu yüreğimden

Oku yazdıklarımı
Ben sevilecek adam değilim….

Kadehimde meyan tadında özlemler
Buram buram hasret kokan…
Birbirine değer kirpiklerde
Parçalı bulutlu bir telaş….
Anlaşılmaz cümleler dilimin ucunda….
Üstüne düştükçe büyüyen yalnızlığım
Sarıp sarmaladığım hayalin
Siyah-beyazlara teslim olmaya yüz tutmuş
Her seferinde….

Bak gözlerime….
Ben sevilecek adam değilim….

Katmadım sözlerine sözlerimi
Ortak olmadım hiçbir gün derdine
Ellerim ellerinde olmadı
Senin bende olduğu kadar…
Çağırdın gelmedim
“Özledim” demedim kaç gün geçti
Sensizliğin üstünden
Başını omuzuma yaslamadın
Silmedim ellerimde gözyaşlarını
Dökerken iplik iplik….

Duy beni…
Ben sevilecek adam değilim….

Kadehlerimde ızdırap
Dokunuşlarım keder
Hasretim zehir-zıkkımdır
Sabah rüzgârlarım üşütür
Yakar sitemlerim alev alev
Söndüremezsin….

Sen gökte yıldızlar gibi naif
Sen kırçiçeği gibi nazlı
Sen bir bebeğin kokusunu taşıyan
Yüreğinde….
Anlıyor musun?

Üzgünüm…
Ben sevilecek adam değilim….

Ali ALTINLI – 22/06/2009
Saat: 16:32