2
Yorum
0
Beğeni
4,0
Puan
1519
Okunma
Parmaklıkların ardına kilitledim kalbimi
Ayrılığın acısını tattığımdan beri
Mutluluğu çok gördüler bana
Umutlarımı, hayallerini yıktılar
Kurşunlar belki bu kadar acıtmazdı yüreğimi
Parmaklıklar belki bu kadar soğuk olmazdı
Rutübet kokan bu zindan bu kadar ağır gelmezdi belki
Ezilen kalbimi parmaklıkların ardına bıraktım.
Ne ayazın soğukluğu, ne de kar fırtınası
Sensizliğin hasretiyle titriyorum.
Ellerimden kayıp gitsende
Sensizlik zindan olsada seni sevmekten vazgeçmeyeceğim
Toprağım, taşım, nefesimsin
Uğrunda öleceğim sevdamsın
Beni benden alan
Acımazıs Pamuk Prenses’imsin
Orhan YOLBAŞ
5.0
50% (1)
3.0
50% (1)
Cevap Yaz