2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1559
Okunma
Ayağımda prangalar olmamada,
Nemli koridorlarda yürüyüşüm var.
Karanlık hücrelerde yatağım olmasada,
Özgürlüğe vurulmuş zincirlerim var.
Ne dostlarım arar ne de düşmanım sorar,
O çok sevdiğim dostlarım beni duymasa bile,
Onlara gönlümden isyanım var.
Benim bu dünyamda çiçekler açmasa da,
Çiçek bahçeleri yapacak duygularım var.
Bilir misin gecelerin çıldırtan sessizliğini,
Bilir misin dört duvarın demir kapısının insani nasıl ezdiğini,
Hiç çınladı mı kulaklarında sevdiklerinin sesleri,
Yada gördün mü yüzlerindeki çaresizliği,
Ağlamak istediğinde utanipta gözyaşlarını kalbine akittin mi?
Yada anıların yorgunluğu ile,
Ranzana gömü lüpte uykuya daldığın oldu mu?
Bu mektepte ne iklim ne de sonuncu,
Bir gün daha geçti iste böyle yorucu,
Kimdir bu acıların sahibi diyecek olursanız,
Şiirin sahibi
Cevap Yaz