Yüzünü dön Sırelif’ten yukarı
Farsak ellerini, dört bir yanı gör
Bırakarak menfaati, çıkarı
Gerçek sevgiyi, gerçek insanı gör

Eskimantaş’a varmadan dön sola
Ormanlar içinde devam et yola
İstediğin evde durup ver mola
Güler yüzü, tatlı dili tanı, gör

Dağ eteğine kurulmuş köyleri
Kendi küçük içi geniş evleri
Cebi delik, gönlü dolu beyleri
Bir başka mertoğlumert olanı gör

Karabucak, Mahyalar’dan geçerek
Soğuk sulu pınarlardan içerek
Şerifli’de biraz eğlenmek gerek
Yalçın dağları, yeşil ormanı gör

Ağaçlarında kuşlar cıvıldaşır
Dereleri şırıl şırıl çağlaşır
Güzelleri subaşında eğleşir
Suya gel, sudan temiz olanı gör

Doğru gelene dosdoğrudur özü
İçi kan ağlarken güleçtir yüzü
AKGÜL’ümün burda açıldı gözü
Canda cana can veren, Canan’ı gör


KEMAL AKGÜL(31.03.2009)