Nice insanlar tanıdım,
Nice aşklar,
Sevgiler,
Camların buğusundan seyrettim insanları,
Kimi zaman yalnız kalmaya sebep aradım…


“Beyaz bir gonca kadar masumiyet saklıydı dudaklarımda,
Bir kurşundan daha hızlı ne olabilirdi,
Çıkarıp atmak yerine yüreğimi,
Bir kurşuna teslim ettim bedenimi,
Kan kustum da,
Bir sevgini çıkarıp atamadım yüreğimden,
Kusamadım sana olan sevgimi…
Giderken gözlerime son kez bakışın vardı ya,
Şimdi gittiğin o yolda bedenim yatıyor,
Dönüp bir baksaydın geriye,
Baksaydın da neye çare olurdu ki bakışların,
Göz kapaklarım ölüm uykusuna dalmıştı bir kere….”

Neydi bu ?
Bir aşk mı?
Bir sevgi mi?
Kimin için ?
Ne için ?
Neden ölüm ?
Yok muydu bunun başka bir çaresi ?
Neden bir silah ?
Neden bir kurşun ?
Neden bir ana ağladı ?
Neden bir insan yüzünden bugün bir hayat daha karardı ?
Olmaz olsun böyle bir sevda,
Olmaz olsun böyle bir sevda…

Şimdi bir mezar taşına kazındı adın,
Kim kazandı,
Kim kaybetti,
Ve hayat kaldığı yerden devam ediyor hala…
Sen olmasan da devam ediyor hala….

Şair Ceketli Çocuk
22 Haz. 09 – 02:57
( 21 Haziran Pazar günü, bir aşk yüzünden intihara teşebbüs eden ve ölüme giden bir gence itafen yazdığım birkaç satırlık sözler… )