E smesin bâd-i sabâ seherde gül incinir,
Z alimdir gurbet inan beklenen yol incinir.
G ül goncası açarken bülbülde dil incinir,
İ stemem dikenleri uzanan el incinir.
M utlu ol hiç ağlama dökülen sel incinir.




M or menekşeler gibi boynu bükük kalmasın,
Ü zülüp de hasretin yokluğuna dalmasın.
R üyâlar ülkesinde karabasan olmasın,
Ü stünde gözyaşı var sararıp da solmasın.
V efâlı yüreğine hüzün hicran dolmasın,
V isâlini bağışla yâr kapını çalmasın.
E llerinde büyüyen gülü hazân almasın,
T âc-i dâr olsun gönül kafdağına salmasın.



S olmasın gülistânda gül goncası zârı var,
Ö yle bir ateşdir ki hiç sönmeyen nârı var.
Y ollara gül dökecek candan seven yâri var,
L eylânın hasretiyle çölde giriftârı var.
E bediyete kadar kalan bergüzârı var,
M ürüvvet kardeşimin yakut-u ayarı var.
E zeli ahirinde Cennette diyârı var,
Z ülfünü sakın yelden boranın ağyârı var.






Değerli kardeşime bergüzâr olsun.