Gençlik yıllarının düşüyle hani hatırlar mısın?
Düşmüştük uzun soluklu karlı dağlara
Yollar gittikçe biteceğine uzadı, uzadı da
Elimizde bir asa gibi bir yafta kaldı
Hayalimiz bildiğin gibi değil.

Mehtaplı gecelerde oturup buram buram
Memleket kokan sohbetler ederdik.
Yutkunur soramazdık da şöyle bakardık.
Ne olacak bu memleketin hali diye dalardık.
Gördüklerimiz, bildiklerimiz gibi değil.

Vicdanında rahat, uykusunda tutsak değildik
Kanardık, durmadan, yanardık aldırmadan
Tüten ocakların ateşine odun taşırdık
Gezerdik diyar diyar, ufukları aşardık
Burada güneş, sevdiğimiz gibi değil.

Garip hallerimizi soran yürekler kalmamış
Ufuklarını bir hayalin aşkı sarmamış
Çalınan türküler bizim kadar yanmamış
Eller kendi işine kendi aşına takılmış
Yaşamlar yaşadığımız gibi değil.

Tozlu rafların üstünden indirip de resmini
Acı bir kahveyle çıkarıp mazinin keyfini
Topladım bütün hayallerimizin hesabını
Elimizde bir asa gibi bir yafta kaldı
Uğruna öldüğümüz, öldükleri gibi değil.


Sen, ben aldırmazsak, o aldırmazsa
Ayağa takılan taşı biri kaldırmazsa
Kötülüğe iyilik farkı yansıtmazsa
Aynı tas, aynı hamam hep yaşarsa
Yaşamakla ölmek bildiğin gibi değil.

M.S./2009
KAHRAMANMARAŞ