sana bir kent kurdum avuçlarımda
kavuşmanın hediyesi olarak sunacağım gözlerine...
bekle beni dülsinya
bekle...




avuçlarımda sana bir kent kurdum
bebek gülüşleriyle boyadım sokaklarını
allı turnaları da eksik etmedim içinden
sana bir kent kurdum elma kokulu
sonra her köşe başına begonyalar ektim
sana bir kent kurdum
ve çocukluğumun masumluğuyla
kavuşmanın hediyesi olarak sunacağım gözlerine...
kara bedenim
ve nasırlı ayaklarımla
geliyorum dülsinya......

son sigaramı getiriyorum sana
gözlerimin ürkekliğini
ve dilimin susuşunu
çünkü her susuşum seni seviyorumdur.

dilimi unuttum, geri verdim dinimi
vatansız üryan geliyorum sana
çünkü vatansızlıktır bir şaire yakışan
bekle beni dülsinya

dut ağacının gölgesinde biriktirdiğim bilyelerimi
ve bir aşka gebe yüreğimi getiriyorum sana.
tüm karanlıklara inat sakladığım
bebek gülüşlerini birde.
geliyorum dülsinya
yaralarıma tenini süreceğim

gözlerimi bir çaputla bağlayıp
bedenimi astıklarında
duyduklarımı biriktirdim belleğime
onları getiriyorum sana
bir de sevda şarkılarını getiriyorum
senin sesinle dinlemek için

geliyorum dülsinya
bana kalan ne varsa sana getiriyorum
bekle beni dülsinya
bekle............




varılacak elbet............
o vakit yurdumun en görkemli meydanında
halaya duracak nemesisle ince memed
bekle beni dülsinya
bekle...

MURAT AKTAŞ