Tecavüze uğrarken
Müslüman bacım..
Baş tacım…
Namusum ..ayak altında ..
Devasız kanar, benim acım…
Hayvanlaşan dünya da,
Kaybolan insanlığa muhtacım…
Ben kendi ülkemde bile garibim.
Payımda düşenden muzdaripim…

Kimliğine yoz, dinime küfreden…
İrtica sembolü nerdeyse kefen…
Reva görülenden bıktım usandım.
Şahadet düğünümdü, hani Müslüman’dım…
Bu yüzle Kâbe’ye bakmaktan, utanıyorum…
Şahadeti unutan Müslüman’dan utanıyorum…

Kandilinde…
Gün geçmiyor,
Kanı akmasın Müslüman’ın
Paylaşmayı bilmeyen biz,
Çivisi çıktı dünyanın…
Silahının tetiğini, çekemeyen,
Korkaklardan utanıyorum…
*
Zindanlarda mazlum çığlığının,
Dinmediği demde,
Topumun silahımın.
Dualarımın. Sustuğu yerde…
Iraklı bacımın.
Ölüme çare diye,
Koşmasından, erkekliğimden, utanıyorum…
Ben susmaktan utanıyorum…
Konuşmama, yazmama
Kardeşimle paylaşmama,
Aklımdan geçene, İrtica diyeceklerinden,
Böyle bir zamanda,
Yaşamaktan, Utanıyorum…