Bir selâm getirmiyor denizden esen rüzgâr,
Martının kanadında selâm değil küslük var,
Köpükleri boş çıkan son ümidim dalgalar,
Sebebini bir bilsem; acep niye küstük yâr?

Senden önce de inan daldan dala gezerdim,
Kâlbi boşta olanı bakışından sezerdim,
Her gece meyhanede bir yetmişlik ezerdim,
Ne başta dert bilirdim, ne de gönülde efkâr.

Gözlerimin üstünde önce de kaşım vardı,
Seni tanımadan da serseri başım vardı,
Dertlerimi dert bilen çok arkadaşım vardı,
Hepsi de kabulündü, ta ki o güne kadar.

Gelişinden belliydi, utangaçtı gözlerin,
Kesik kesik dökülen ikircikli sözlerin,
Tükenmişti anladım gösterdiğin özverin,
Artık sen gidiyordun, verilmişti son karar.

Yapacak bir şeyim yok, açık olsun hep yolun,
Yeni sevgilin ve sen, dilerim mutlu olun,
Sarılıp gecelere aşk ve şevk ile dolun,
Mehtapla randevum var, beni artık o sarar.

Makman
Muammer Akman