1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1039
Okunma
Bu gece sadece bir kalem ve bir boş kağıt eşlik etti geceme,
Bir satır bile yazmaya mecalim kalmadı,
İki çizginin oluşturamadığı bir ben vardım her satırın başında,
Sonlarına indikçe senin hayalin,
Ve hayalinin resmini çizen gözyaşlarım….
Karanlığın içerisinde kaybolurken adımlarım,
Geride bıraktığım umutlarımın gözyaşları değiyordu parmak uçlarıma….
Kaldırımlarda ağlayan bir çocuğun masumiyeti kadar,
Yalansız bir gerçeğin içinde ilerliyordum…
Sevdanın acısı karışmıştı yağmurlara,
Öylesine ağlarken bulutlar ardımdan,
Bir ölümün koynunda, uykuya dalmaya hazırlanıyordum….
Şair Ceketli Çocuk
04 Haziran 2009 Perşembe – 22:09
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz