Yıllar sönük kalıyor mevsimler çocuk daha;
Sensin gönül evimde hem tahtım hemde tacım…
Aldığın nefes kadar özlüyorum seni ben;
Anlatamam birtanem her gün sana muhtacım…

Gözlerimde ışığım yüreğimde gülümsün;
Sen ki gönül bahtımda nurlar saçan bölümsün;
Kaybolma gözlerimden bilki o an ölümsün;
Anlatamam nartanem her gün sana muhtacım….

Sen ömrümün yıldızı sen ömrümün güneşi;
Keyfe-keder gülüşün hiç susmayan neş’esi;
Sensin bulut bakışlım kanadımın bir eşi;
Anlatamam kartanem her gün sana muhtacım…

Kondurduğun buseler aşkımın diğer yanı;
Secdeye değen alnım senden saklar bir anı;
Hey gözleri sürmelim hey canımın cananı;
Anlatamam hertanem her gün sana muhtacım….

Kuzu nasıl meleyip annesini arar ya;
Lokman bilir ilmini yaraları sarar ya;
Can kuşum çırpınırken yüreğimi yorar ya;
Anlatamam artanem her gün sana muhtacım….

“GÖLGELER AĞIR AĞIR DALIP GİDER UYKUYA
BEN İSMİNİ YAZARIM SEMADA Kİ ŞU AYA!..”

Ali ALTINLI – 15/06/2009
Saat: 20:23