şehri karanlıktan kurtarmaya
yeter bir bakışım, biliyor musun?
bir cumanın serin seherinde
ışık, ruhsat alabilse göz kapaklarından
ve süzülse hüzünlü bir işveyle gözlerime...

göz yaşlarına kalmaz ihtiyaç böyle demlerde
avuçların gökle alışverişi duayla sınırlı değildir
ve gevşektir yüreklerin şah damarıyla ünsiyeti
secdeyle alnın ayrılığı varmıştır son haddine
tespihler saçılmıştır evrene ışık hızıyla vallahi
bir velvele kopmuştur ki sorma alemlerde
zikrin bile soluğu kesilmiştir böyle demlerde

rüyalarımıza egemendir bir sevimli zifiri karanlık
dudaklarda söksün şafak diye yoktur dua çabası
o an gülümseyiverir bize gecenin en yakın akrabası

işte an...şehri karanlıktan kurtarmaya
yeter bir bakışım, biliyor musun?
şık, ruhsat alabilse göz kapaklarından
ve süzülse hüzünlü bir işveyle gözlerime..