[ kalin ] Ben bir yıkıntıydım, viran şehrinde,
Umudum akarken, ölüm nehrinde,
Can teslim ederken, sevda zehrinde
Şimdi sensin baştan, doğuşum olan.

Sana sevda dolu, sözcükler dizdim.
Seni üzenleri, üzmedim ezdim.
Yamyam olup, kafa derimi yüzdüm.
Beynimde sevdandan, yok başka kalan.

Geçmişimi yaktım, kibriti çakıp.
Külü bitti, sana abayı yakıp.
Acı tatlı,neyim varsa bırakıp,
Sana geldim, senden başkası yalan.

Zorlamam sevmeye, buna hakkım yok.
Gönül senin aşka, belki karnın tok,
Belkide kalbini, vereceğin çok,
Yeterki sen olma, bu aşkta solan.

Bırak akışına, duygu selini
Susturma konuşsun, yürek dilini.
Çekme seven elden, sakın elini.
Kimi istiyorsan, kendin ol bulan.

Dış görünüş sahte, verilmez değer.
Yanılırsın böyle, seversen eğer!
Sonradan deme’ki, sevmişim meğer.
Bu şansıda tepme, olma yıkılan.

Unutmaki dünya, durak bizlere,
Oda çok kusursuz,gelir gözlere,
Benzer hep yapmacık,gülen yüzlere,
Kime kalmış söyle kim olmuş alan?

Sevmek ve sevilmek, yüreğin hakkı.
Güzellik kalmamış, dünyada baki,
Sevgi yürektense, yıkılmaz bilki,
Gerçek sevgi ruhta, tek hayat bulan.

Coşar YUNUS, diyar diyar dolanıp,
MEVLANA dönüpte uçar dallanıp,
MECNUN, FERHAT, KEREM ile yollanıp,
Hakka sevgi gerçek, ebedi olan;


turgay COŞAR.....10/TEMMUZ/2000