8
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1422
Okunma

Mor Yelken
Sen deniz feneriydin
ışığını sulara yansıtan
ben mavi bir renktim gölgende uyuyan
bıraktın hüznü avuçlarıma
şimdi yansıyan umuda doğru
savrulan mor yelken oldu acılarım
Hep sonradan vurur ince ince
Rüzgârın ılık nefesi yüzüme
Soluk alıp verirken çocuklar gibi
Karanlık sarar dört bir yanımı
Savrulan mor yelkene dizili gözyaşlarım
Puslu bir ay ışığı aldım yelkenin kanatlarına
Senin yokluğuna yaktığım hicranlar
Kurumaya başladı son demde
Sen böyle değildin yüreğim
Savaşmak kazanmaktan öte ise
kaçmak kaybetmektir
Ardına kalır ellerinde uyanan gerçekler
Yol alırken zamana dur yaradan aşkına
Gönlünü duaya hapsettiğin çiçeğe
su veren bulutlardan bir ah seç
yansıyan umudum benide gözlerine hapset
5.0
100% (2)