Kırık tarağımdan düşse iki tel saçın,
Mahmur gözlerinin buğusunu
Sürüklerim dilini unutmuş karanlıklara
Akmasın diye gözyaşın
Gererim yıldızları bulutlara!

Elveda derken kapat eylül vurgunu gözlerini
Vurmasın dalga kıranlar!
Elimi tutan yeşile yağıyor toprak yağmuru
Çile çiçeğim mi yüreğimdeki şebnem
Karanlığın gözleri dönmüş ruhuma
Uzanırken güneşi kuçaklayan seher kızıllığı
Zindanımda bekleyen ölüm sen misin?

Neden sorgularsın gün beni?
Çöl intiharında tohumlar sarartırken güneşi
Binbir gece masallarında kırıldı polyanna oyunu
Ay ışığına saklanırken uyurgezer hayeller
Düğümleniyor boğazımda zamanın çözgüsü!

Bitecek diye yanıldığım yanlışlar
Neden sürüklersin beni
Gece çökmüş geçikmiş zamana..
Rengini söyle acının, sorgulanmış sorgularım

Tipiye tutulurken hislenen yarınlar
Kaç seher kaldı yaşanmamış dünlerde?
Durma gözlerime durma bulut gibi
Uykusunu unutmuş düşler
Kırılgan rüzgarları tut ellerinde
Vurmasın ok hedefi hüzün
Asılı kaldı hayallerim
Dilek ağacına uzanmış kirpiklerde!

Ayrılığın dar ağacına gerilse de bedenim
Sarılırım sen diye sevda sığınağıma
Yıkarım avuçladığım sabahın seherinde
Ellerimde kalan aşk çıkmazı gece izlerini!
Bırakma yüreğini kaldırımlara
Kelimelerin suskunluğu kadar yalnızım!

Yağmurları bırak ıslansın sonbahar
Kalsın gözlerimde bozkırlar
Bekletme toprakların sonsuzluk çiçeğini
Cemrelerim kalsın sevda nağmelerinde
Dalgalansın düşlerim kelebek kanadında!

Haydi vakte gece düşmeden
Gölge sırtına gam yüklemeden
Söylenmemiş kelimelere ört yeşil örtüleri
Kalsın son resmin gözlerimde
Hıçkırıkları saklayan gülümseme ile dök yaşlarını
Tutma bırakamam ellerini
Son sevişin kalsın avuçlarımda
Bırak renklerimi dönsün siyah beyaza
El sürme kaldırsın tabutumu elsiz ayaksız rüzgarlar
Dokunmadan kalsın nefesim dudaklarında!

Nurten Tarım