Yaşıyorum ben günlük, az neşe çok hüzün.
Beni benden iyi anlatır, baksanız yüzüm.
Canana güler iken, hakka ağlıyor gözüm.
Ölüm ömür kadar uzak, tutacak kadar yakın.


Bir yaşımı beş yaşadım’ da, kısaldı yolum.
Zor ediyorum nafile, tartmıyor kolum.
Hele birde düşmeye gör, sorulmazya halım.
Ölüm ömür kadar uzak tutacak kadar yakın.


Yar dediğiN yanar, pervane olur önümde.
Terk edenler çok olurda, düştüğüm günümde.
Ölümede gelmesin, sormayanlar dirimde.
Ölüm ömür kadar uzak, tutacak kadar yakın.


Garip hayvana yanarım, kaldıki insana.
Dert suyunu içer oldum, ben kana kana.
Yalnızlık vede muhtaçlık, zor geliyor bana.
Ölüm ömür kadar uzak, tutacak kadar yakın.


Dert defterim dolduda taşar, bitti sayfalar.
Fırtınada batar gemim, çaresiz tayfalar.
Mahkeme oldu duruşma tamam, şimdi karar.
Ölüm ömür kadar uzak, tutacak kadar yakın.


Doğup büyüdüğümden bu yanı, karadır bahtım.
İnsanca yaşamak az huzurdu, içimde ahtım.
Az kaldı kahbe felek toprağa, kuracak tahtım.
Ölüm ömür kadar uzak, tutacak kadar yakın.


Ali koymuşlar adımı, soyadımı doğan.
Yalan derler dünyaya acep, varmıdır doyan.
Yaşamak var yensede hergün, ekmek soğan.
Ölüm ömür kadar uzak, tutacak kadar yakın.




:( ali doğan.