Ben suan nerdeyim biliyormusunuz.
Hani hic bir sey hic bir yer bilmedigin bir yerde.
Hislerinle hareket edip.
Gitmek istedigin yeri bulmaya calisirsin..
Belkide cok yakin olan varmak istedigin yer.
Yürü yürü bitmeyen bir yol kat ettirir ya hani sana.
Kacirmisindir belki döneceğin köşeyi.
Varmak istedigin yönün tersinde ararsin bildigin geçmişi.
Kafan karisir hani.
Oturup bir kaldırıma.
Dur ya ben napiyorum.
Sağlıklı düşüneyim diye konusursun kendinle.
Duyanların bakışlarında delirmiş bu dercesine dediklerini duyarsın ya hani.
Güvenemezsin kimseye soramazsin hicbir seyi.
Ya korkarsin yalniz kalmışlığımı anlarlar diye.
Yada yanlis yol tarif ederler diye.
O güvensizliğin sebeplerini tatmissindir bir çok kere
Gecmisle gelecek arasinda kaybolmus gibidir,
İnsanin bir an zihnini kaybetmek.
Yönünü kaybetmek.
Insan kilise ile cami arasinda kalmis yahudi misali gelgit yaşar hani.
Ve sonunda bulursun aklı basinda zararsiz duzgun insan olduguna inandigin birini.
Kardes ben şöyle bir yerde oturuyorum.
Lakin ben orayi bulamiyorum. Bana yardim edermisin.
Ve o kisinin ohhoooooooo sen cok cok yanlış gelmişsin.
Geldigin yön kadar geri gitmen lazim dedigi yerdeyim ben.
Ne gitmeye mecal ne kalmaya sebep kalmış.
Hele birde demezlermi sabret.
İşte o sabrın sinirlarini yıkma yerindeyim.
Dünyayı anlamamisligin , insanlığı taniyamamisligin deryasindayim ben.
Pusulasiz yönünu bulamamisligin daha uzağindayim ben.
Ne kader ne sans ne talih sebebim.
Hepsinin suçlusu benim.