sustu
bir“ikindi üstü” mısralar avucunda
sustu zaman
son bakışın düşerken şiir ağacına
yalnızlık saçağına sığındı tüm kelimeler
upuzun hüznü kuşanarak başı kucağında...


seyyahtın hayatın tozlu yollarında
bir cebinde yeşil elma
bir cebinde mektuplarla
yüreğinde sağanak konakladın k ı r ı k hanlarda...

...

zamanıdır şimdi hüznü avuç avuç içmenin
kaleminle
yüreğinle can suyu verdiğin şiirleri
yağmurlara feda etmenin zamanıdır şimdi


sensizliği heceleyen sağır mevsimde
dilimizde sözcükler koruk
çığlık çığlığa bütün imgeler
harflerin üstü başı kan
sayfaların y/arasından izlerine akan...


şimdi
hangi usulden çalar yalnızlığın tiz sesi
hangi ayrılığa denk düşer bu mayıs ikindisi
alıp başını giderken
hangi soluksuz vuslat karşılar bizi
şiirin ıslak avuçlarından sıyrılan karanfil sessizce toprağı öperken...