11
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1368
Okunma
Dünkü rüya;
Dünde kaldı
Ağlarını yamayan zamanın
Boşluğuna takıldı kurbağa.
Kantarın kefesi kopuk sanılır
Oysa;
İki koca küfe dikilir yanıbaşında
Odunu da tartar, insanı da
Tamı tamına
Kulbu kırık dünya.
Kurur,
Viraneye yaslanan yanı
İncirleri sağılmış yanan toprağa.
Sağ göze sorsan ölüyor
Sol göze sarsan yeşeriyor
Köklerinde derya.
Çatlayan duvardan mı uzar?
O’mu duvarı çatlatır?
Çözülmez sarmaşık,
Uzanır ufka.
Kaybolur kimliğin,
Yokluğun belleğinde
Kristalleşmiş hayat,
Buzun gözyaşlarında...
Neş’eyi yükledim yakomozlara
Umurumda mı? dünya.
26 Mayıs 2009
Deniz Ürünleri Emekçileri lokali/AYVALIK
Nurhayat Nalçacı
5.0
100% (2)