3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1419
Okunma
Çiylendi yine gözlerim kan çiçeklerini dinlediğimde
Kan çiçekleri şühedada açar ölüm kokusuyla
Ölüm kokusu ölüm vadisinde siper almış.
Ölüm vadisi yüreğini almış içine Gabar’da.
Gabar ise benden uzaklarda ruhuma yollar çizmiş.
Bekliyorum gün ışığı vurmuş hulyalarımla
Yokluğunu soluyorum içim acıyarak.
Günlerce senden bihaber yaşadığımda
Özlemlerim sevgimi kavurduğunda
Her gidişin gelişine aç düşlerim
“Kan çiçeklerin açmayacak, korkma!”diyor”
Cevap Yaz