SENDE BİTİREMEDİN…


Uzun zamandır hissetmediğin duygulardı bana duydukların,
uzun zamandır çarpmamıştı böyle kalbin,farklı hissediyordun kendini
aşk değildi belki ama heyecan veren bir şeydi ve seni mutlu ediyordu.
Benimle olmak istiyordun hep,her görüşmemizin sonunda,
Hüzünle bırakıyordun ellerimi,ben kapıdan içeri girene kadar bakıyordun ardımdan
Bekliyordun öylece sanki geri dönüp sana koşup sarılmamı bekler gibi bakıyordun
Ardından bir mesaj atıyordun,bir daha erken bırakmayacağım,özlüyorum diyordun.
Gözlerime uzun uzun bakıyordun hep.bense hiç o kadar uzun bakamadım gözlerine
Kaybolmaktan korkuyordum gözlerinde,alıp götürüyordun bakışlarınla derinlere
Kayboluyordum derinlerde,oralarda hayaller kurduruyordun göz bebeklerinde
Bir gün ,o bakışları bulamadım gözlerinde dalamadım derinlere
Gidemedim gözlerindeki kırlara,kaybolamadım bakışlarında.
Hüzün vardı sanki,yada buzullar,evet buzullar kadar soğuktu bakışların.
Korkutuyordu derinlerdeki gözlerin.üzpertiyordu içimi.bakamadım
O günkü vedamız çok kısaydı,ama ardımdan bakışların daha uzun
Hüzünle bekledim.hissettiklerimden korkarak.
Her zamanki mesajın gelmedi,beni özlememiştin.
Gözlerinin ardındaki buzullardan gelecek haberleri bekledim hüzünle
Yanılmamıştım,yanılamazdım elbette.tanıyordum bakışlarını.
Ayrılığın habercisiydi buzul bakışların,yanıltmamıştı beni.
Bitmeli dedin.bitirilmeli daha fazla uzamamalı.
Aşk oyunları kısa sürermiş oyundu belki,kısa sürmeliydi.
Uzadımı bozar adamı.bozmadan seni bitirmeliydin beni.
Bitirdin iki satırlık mesaja sığdırdın yaşananların infazını.
Yapamazdın elbette.içindeki ateşle buzul bakışlarını sürdürüp
İnfazımı yapamazdın.içindeki ateş eritirdi buzulları.
İki satıra sığdırıp yaptın infazı,mutlusundur umarım huzurlusundur.
Ben yine sildim geçmişi.sıfırladım her şeyi.bak yine devam ediyor hayat
Sabah yine güneş doğacak.ben yine gülümseyerek uyanacağım.
Belki gözlerindeki buzullar artık benim gözlerimde.
Ama benim içimdeki yaşama gücüne hangi buzul dayanırki.
Sende bitiremedin beni…