Saat gecenin bilmem kaçı
Her yer alabildiğince karanlık yollar ıssız
Gökyüzü yıldız dolu uzatıyorum ellerimi
Sanki avuçlarımın içindeler tanrım ne olurdu
Hiç olmazsa onlar kadar yakınımda olsaydın

Ay halime gülüyor yada sensizliğime acıyor
Unut onu diyor bir hayalin peşindesin
Hafif hafif esen rüzgarda kokunu arıyorum
Bir an bir yıldız kayıyor seni diliyorum

Gözlerimde bir damla yaş beliriyor
Yıldızlar itiraz ediyor erkekler ağlamaz diye
Yüreğimdeki sızıyı sadece yokluk dindirir diye düşünüyorum
Beynim düşüncelerime itaat etmiyor

Vücudum ürperiyor ellerim titriyor
Ayaklarım yere mıhlanmış kımıldayamıyorum
Umutsuzluk çemberi sarmış her yerimi
Sıkıyor sıkıyor sıkıyor

Canım mı yanıyor yüreğim mi kanıyor bilemiyorum
Görünmeyen eller sanki çekiyorlar
Başım dönüyor adeta ruhum bedenimi terk ediyor
Yalvarıyorum tanrıya dönmesin ruhum geriye

Ne zaman geçiyor ne sızı
Çaresizliğimin farkındayım
Ölümün soğukluğunun bile
Bu ateşi söndüremiyeceğini biliyorum



O.V.COŞKUN