3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1061
Okunma
Ölümle gelen ayrılıklar acı olmuş neyleyim?
Biçare ellerim yüzüme değmiş
hâl meşum, hayal mevsuk
hangi yöne sapsam çare arar gözlerim.
Sancılarım tutmuş, gölgem tıknaz,
ayna yok kimden bir çift göz isteyim?
Sığındığım ne bir köşe başı hayalim var,
ne de gözlerimin belirlediği bir yol haritası.
Zamansız öfkelerim ağrılara teslim olmaya başlamış,
sancılar gerisingeri teşhis etmiş bedenimi,
çatlak duvarları kapatsın diye asılmış bir saat gibiyim.
Şimdi öfkemin kuytularında huzursuz bir kalıntı,
bir dev var sanki asiyim.
Uzanmaz ellerim kopsa ne fayda yerinden,
bir damla kan kalmaz, aksa bu mağrur düşlerimden.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz