mutluluğun resmini yapamamışsın, mutsuzluğu renklendirmekte ise üstüne yok!

kendi karanlığında gözünün önünü göremeyecek kadar sarhoş ay, hafıza kaybına uğramış yıldızlar ve beden elbisesinden sıyrılmış sevgili ve memleketim...
kaptan jack sparrow'un tek yönü gösteren pusulası benzeri yüzünden, yönünü gözyaşlarıyla bulmaya calışan ancak sık sık güzergahtan sapan ruhların son durağına kadar getirmişsin yine biz ölümlüleri...
gırtlağına kadar taşına batan duvar zamanında su gibi bir cocuktu, mundar ettiği 'olasılıkları' yüzünden kendiyle ilgili artık coğul konuşmaya başlayıp icindeki başka insanlara can vermeye başladığından bu yana dokunulduğunda 'bin ah' işitilmiyor artık.

cok hislendim.
akşama varmaz kesin intihar ederim, belki de etmem...

Ne desem askı kalır..Harika ,muthiş, akıcı,ayrıca sade ve anlaşılır diliniz okumayı suya çevirmiş ..
Çok başarılı tebrikler..
Sevgilerimle..

herhalde ne söylenecek söz bırakmış şair ne de doymamış yürek
derinliğe daldıkca soluksuz kalmaya yetecek bir anlatımın ustalığında vurdum son satırda karaya

derinliğe sağlık
sevgiyle

Özellikle uğradığım bu sayfada kalakaldım.Şiire tutkun bir kalem olarak es geçilecek bir çalışma değil bu şiir benim için.Saygımla...

yine mükemmel yine müthiş bir şiir
o kocaman yüreğine hüzün değmesin
varolasın

tebriklerimlerimi bırakır ben bu şiiri alır giderim :)

Tüm hüzünleri dağıtan, sevinç ile dokunana o sevinç içerisinde kök saldıran...Şiirini parça parça okuduktan sonra neden olmasın ki dedim. Her birimizin hayatında bir Yas(emen) bulunsa fena mı? Sadece ışık yaysa...
Şİmdi ben geceye bu şiirle başladım ya, diğer şiirlere haksızlık olacak, çokça oflayıp poflayacağım:)
İyi ki yazıyorsun Aspendos...

rintruz tarafından 6/2/2009 12:28:44 AM zamanında düzenlenmiştir.

muazzam bir şiir olmuş üstat
gönülden kutluyorum
saygımla

Ve hep kapıyı aralık bırakırsın, belki çıkıp gelir, saçlarında yasemin çiçeği'nin gölgesiyle. Güzeldi.

dokunsam rengi solar yaprağının bilirim
kırılganlığını boynuma dolasan uzar belki de ömrün
biriken şekerini toplasan gün boyu dudaklarımın
ve umudunda uyusam rengarenk bir iklimin
Yeniden penceremde Yasemen açar mı her sabahım

harika dizeleri kutlarım üstat
yüreğinize, kaleminize sağlık saygılarımla...

çok güzel...sevgiler..tebrikler..

güzellllllllllllllll,çok güzel

dokunsam rengi solar yaprağının bilirim
kırılganlığını boynuma dolasan uzar belki de ömrün
biriken şekerini toplasan gün boyu dudaklarımın
ve umudunda uyusam rengarenk bir iklimin
Yeniden penceremde Yasemen açar mı her sabahım






Ahh! Yasemen
sabah toprağına yağmur
köklerine kar
yatağına bahar olurum
içime bırak bu mevsim tohumlarını
soluğunu keseceğim söz
sen gelmeden sancıyan doğuşlarımı
hocam satırlarda güzel bir yolculuk yaptım...tebrikler kaleminiz daim olsun...saygılarımla...

ya ben hızına yetişemiyorum bir türlü senin o yüzden de nefes nefese kalıyorum satırların ardından koşarken..isteyince oluyormuş demek mutluluğun tablosunu çizmek ve rengarenk boyamak satırları..ben hep bunalım takılırım ya hani itiraf etmeliyim ki bu şiir çok iyi geldi bana..mis gibi kokular aldım buram buram..kendimi biran için kırların üzerinde sere serpe uzanmış bulup doğayla baş başa kafamı dinledim..herşeyden uzak her kötülükten uzak sadece ben..doğa..rengarenk çiçekler ve kelebekler..masmavi bulutlar..bir de uçan kuşlar..

sayende hayalde bile olsa bu yolculuğa çıktım ve çok mutlu oldum..tşk CAN..çok çooook güzeldi..her dem sevgiyle..

Modernizmden beslenerek birbirini sürükleyen dizelerinizi kutluyorum.Selamlar.

alna yazılan yazı gibi dize dize nakşedilen muazzam bir sevgi
bir yarım kalmışlık
bir tutam özlem
ama çokça sevda sanki...

yasemen kokulu sevdaların üstü perdelenmiş yalnızlıklarla yoğrulan enfes ifadesiydi...
çok beğendiğim bir çalışma
tebrik ediyorum bu güzel kalemi
sevgilerimle
şiir adam

ilk kez seçkiye kırılgan bir sitem ediyorum bu şiirde..lütfen bağışlasınlar..
bu tipik bir Faik şiiri değildi..daha da öteydi.uzun bir hikayenin kahramanlığını okuyana bahşeden bir şiirdi.
ve Yasemen gözümün önündeydi tüm şiir boyunca.

saygı duyuyorum Şair....

seçki kurulunun affına sığınarak, neden kurdalesi eksik bu şiirin? dedim kendimce..

mükemmeldi doğrusu, tebrik ederim..

Dokundu Yasemen...

Gelmelerine...

Saygılarımla...

şimdi alsam ben bu yasemeni,
izin ver kapatayıp gözlerimi
bildiğim sokakta olsa,, kelimeler arası yolculuk yaparım...


sevgimle

Saygı değer Hocam Faik bey;

perdesi keskin dallarda yırtılmıştı yüzünün
bedeni zengin
yüreği fukaraydı
kızıla yakındı acemice boyadığı saçları
kulak arkasına düz
şakağına birkaç dalga yapardı
her gece bir serçe konup omuzlarına tarardı
tutamadım aklımda rengini gözlerinin
bildiğim ışık vurunca yeşile çalardı
içine girdiğimde dışarıda kaldığım bir yalnızlık kokardı
dışarıdayken karanlık sarardı
uyurdum
göğüs kafesimden garip ateşler çıkardı
büyürdüm
ondan dinlerdim kahramanı ben olan masalları


Öncelikle sizi burada görmekten mutlu oldugumu bildirmek isterim...

Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bu şiirinize Erzurum'dan saygılar bırakıyorum sayfanıza.

Tebrik ediyor başarınızın daim olması dileklerimle birlikte sayfanıza geldim. Kaleminiz her daim kudretli, İlhamınız eksilmesin diyorum.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun

Bu içten dizeleri Yazan yüreğin Kalemi daim olsun..Mutluluk yüreginizden tebessüm yüzünüzden asla eksik olmasın...
Sezai Binici/umut_adam/Erzurum..
Saygılarımla

güzeldi kutlarım

ne zaman ki göğüs içine ateş düşse... insan damarları uzar. kemik yol bulur. bir tanıdık seyahate çıkar kişi ancak bilmez sebebini çünkü aşk bütün yasemenleri taşımıştır koşu yoluna.

bizim dağların baharaına benzer o vakit... çıldırır ya doğa, toprak rahminden kutsal bitkiler türetir.

binevş mesela moru ve maviyi iyice kardıktan sonra ışık süzmesi sonrasındaki meşvaniye çeker.

sonra durmadan büyür.

adamı yutar. durup günlerce bakarsınız ve keşfiniz yarım kalır hala.

biraz daha yukarılara gidersiniz temmuz ve kara yanı başında bir ordu nêrgêz rüzgara hafif üstünden dolanır ve yayar kokularını çaydan buhar hesabı....

bekler yasemin gelir dersen ... gelişi mutlaktır. çünkü hiç bir aşk gelmemezlik yapmaz... bazen bir çay demi sonrası, bazen bir isimsiz rüzgarda, bazen hamayılı boynunda, bazen gerdanında bir şafak ama mutlak... ama mutlak...

Roj Baş..

Devamı da öyle olsun ister yürek, sonra der ki ; " bu kadar kapanmamalı".

Bir şarkıyı dinleriz bazen, ya da yediğimiz bir yemek, baktığımız bir çift göz. Yılların çoğulları üşüşse de üstümüze, biz onu 1'de görmüşsek ve gelmişsek 100'e yine hatırlarız. Böyle seçkileri olur bedenin ve ruhun. Ben ölünceye dek bu kalemi unutacağımı sanmıyorum. Bir huzur evi avlusundayım belki yorgun gözlerimle çiçekli çiçeksiz bahçelerime dalıyor gözlerim, hatırlayacağım en güzel şeylerden biri olacak.

Şimdiden mutluyum.

Okurken, hissederken isteriz ki ılık olsun rüzgar. Yanmalar, yakılmalar bize göre değil. Hiçbir yüreğe göre değil. Aklın kendine zulmüdür. Başlarken korkunun telaşı vardı. Kaçmamak için adete sımsıkı tutunmaya çalıştım. Ve devam edince de gerek yok. Bu şiir korkutup kaçıracak gibi değil. Her dizeden huzur dolu bir cümbüşün seli okunuyor. Gözleri ışıl ışıl rüyaların.

Boş ladırdı olsun diye nefes tüketmek bana göre değil. Bu memnuniyete sebepler de sıralamak lazım. Hani, nerde demeye fırsatsız kalınması için.

"çaydan çıkan ikindi
akşama hazırlanan kadındı güneş"

Materyalist olsun biraz." Çay- ikindi." Bu ikisinden hangisi dokunursa dokunsun. Aynı hissi doğar içine. Ilık, rüzgarı saklayan bir hava. Ekin darbeleri misali. Benzetmeler, betimlemeler devasa nitelikte. Güneşin gitmesi, bitmeside olsa gün için heyecanın ilk ışığı gibidir akşamlar. Güneş günün belirtisi ise akşam da güneşin asıl doğusunun gösterisidir. Ve kadını anlatmaya gerek dahi duymuyorum. Kimsenin lisanı da yetmez diyorum.



“perdesi keskin dallarda yırtılmıştı yüzünün
bedeni zengin
yüreği fukaraydı
kızıla yakındı acemice boyadığı saçları
kulak arkasına düz
şakağına birkaç dalga yapardı
her gece bir serçe konup omuzlarına tarardı
tutamadım aklımda rengini gözlerinin
bildiğim ışık vurunca yeşile çalardı”

Neden tarifi yok dememin açıklaması da olmasa, bunları ayırmaya yüzüm olmaz. Dayanmaz yüreğimin yüreği. Eşgale dönen düşün sahibinin affına sığınıyorum.

Cesaretin tutulamadığı bir söyleşi karşılıksız dillere. Bir yerinde fire vermemeye yeminli gözler. Hırçın da aynı zamanda. Hiçbir yerinden anlaşılmıyor bakınca. Ama ;

“şakağına birkaç dalga yapardı
her gece bir serçe konup omuzlarına tarardı” Bir düşünülsün hele.


“içine girdiğimde dışarıda kaldığım bir yalnızlık kokardı
dışarıdayken karanlık sarardı
uyurdum
göğüs kafesimden garip ateşler çıkardı
büyürdüm
ondan dinlerdim kahramanı ben olan masalları”


Korkuya yenildi başlıyor. Gidilince habersiz, olmuşun bağrı kanamış usulca kendi içinde.

“göğüs kafesimden garip ateşler çıkardı” buradan yakaladım.

“gündüz kuşanıp en dikenli yanlarını adam olurdu
gece çıkarıp ıslak mendillerini koynuna bir adam alırdı
alt dudağında diş ısırıkları kalırdı
feciydi yanakları
bağırmaya yeltenen hücrelerinin gırtlağını sıkardı
susmak için kullanırdı her sabah sokakları
inadına sevmezdi her kadın gibi altınları
yüreğinde koca bir altın taşırdı
uzundu inceydi
ağırdı adımları
taktığında öfkeli bakışlarını
bir tanrıçayı andırırdı
göz kapaklarını indirdiğinde
bütün melekler onu kıskanırdı”

Yalan duymak kötü de olsa tahammül zor değildir. Bunu kendisinden duyması felaketin önceden işaretidir. Masal okumaz mıyız? Yaşın mühimatı yok. Çocuğumuz ister diye de olsa gider yüreğimiz . Çocuk işte ister okurum. Dilinden düşmez, yavrusuna kimse olmayanla konuşmaz. Hissedersin ve söylersin ki inansın. Burasında da kendisine masalı gözlerin.

Üzgünüm!!!


“bir duvar dibinde topraksız açmak kaderiydi beklemenin
öyle duasız
böyle rüyasız
günahına düşmüştü ceddine boyun eğip zorla sevmenin
eyy! sokağımın tımarhaneye düşmüş çiçeği
mecburiyetimin mahcup kıblesi
yasemen
bak! üstüme bir ay düşüyor ışıkları sönünce evlerin


dokunsam rengi solar yaprağının bilirim
kırılganlığını boynuma dolasan uzar belki de ömrün
biriken şekerini toplasan gün boyu dudaklarımın
ve umudunda uyusam rengarenk bir iklimin
Yeniden penceremde Yasemen açar mı her sabahım”


Ve ne kadar acı ki; kendine döner yalan sahibi/sahibesi kendisi olsa da.Döner sadece , kalmaya gücü yoktur niyet de yoktur. Aslın habercisi, haberciliği…(Bir sonraki kısmın önceden belirlenen fermanı..)




“Ahh! yasemen
sabah toprağına yağmur
köklerine kar
yatağına bahar olurum
içime bırak bu mevsim tohumlarını
soluğunu keseceğim söz
sen gelmeden sancıyan doğuşlarımı”


Başından itibaren bunu söylüyor. Ne kadar da kırık, ne kadar da mecbur. Yolları ayırdı, başka pencere istedi. Yok ki!!! Sonunda da itirafı.


Bir hayatın dönemecinin kıskacına götürdü şiir beni. Öyleydi hikaye. Yanlış da görsem ben bunu aldım şiirden kimseye de vermem. Ne derse desin el alem bir de şairin kendisi…


Takibinden haz duyduğum ve örnek almaya çalıştığımdan beri şiire sustuğum bir kalemin evindeyim. Sen şiire ve şiir de sana çok yakışıyor. Havin demişti dersin soluklandığın gün.


Sevgimle.

gün ertesi bir tebessümdü içime düşen çocuk
çaydan çıkan ikindi
akşama hazırlanan kadındı güneş
kırmızıdan fırça darbesi almıştı hafiften
kalan sarıyı süpürürken yıldızlar
cadde boyu çapkın kaldırım
yine yuvalarına geç kalmıştı hovarda kuşlar
heyecana yenik düşmüş bir zaman dilimi
muhtemelen dört suları
saksıdan el sallıyor yine adın
Yasemen!
berrak bir cam kenarı


HER ZAMAN Kİ GİBİ ŞİİRDİ...VE ÇOK GÜZEL ÇOK ANLAMLIYDI. İMGELERİNİ ÜSTÜMÜZE YUVARLADIN YİNE ŞAİR...İYİ DE ETTİN...
YÜREĞİNE SAĞLIK...
SAYGILARIMLA...

şiirin içinde
yaşama dair efsunlu bir ışık vardı
söylencelerden kalam değil
yaşayarak elde edilmiş bir ödül...
işte ben kardeşimin şiirinin içinden
o nurlu ışıktan bir avuç aldım gider ayak...

şimdi sakısslara çiçekler yerine ışıklar ekeceğim...
sevgimle hep faik...

imgeler genis boyutlu... parçalandikca çogalan farkli anlatim.. harika dizelerdi..

yúrekten kutluyorum kaleminizi..

saygilar benden..

.......

dokunsam rengi solar yaprağının bilirim
kırılganlığını boynuma dolasan uzar belki de ömrün
biriken şekerini toplasan gün boyu dudaklarımın
ve umudunda uyusam rengarenk bir iklimin
Yeniden penceremde Yasemen açar mı her sabahım






Ahh! yasemen
sabah toprağına yağmur
köklerine kar
yatağına bahar olurum
içime bırak bu mevsim tohumlarını
soluğunu keseceğim söz
sen gelmeden sancıyan doğuşlarımı

MUHTEŞEM DIZELERDI KALEMINIZ HEP ÇAĞLASIN
YASEMIN TAAA SOL YANINDA HISSETTI YAZAN GUZEL KALEMI
VE YASEMIN ÇİÇEKLERI BIRAKTI GUZEL SAYFANIZA
BIR DAHAKI ŞİİRE KADAR CİCİ BAKIN ONLARA
SEVGILER......

yasemen...sümbül...menekşe...o her ne ise dokunulmazlığında ruhlarının...hep öyle söylu ve güzel kalacak...

senin kaleminin duyarlı duruluğu onları yazsın biraz da ...
nasıl güzel olmuş...

sevgiyle evlat...aşk daim olsun...cg

ve;

"bir demet yasemen
aşkımın tek hatırası
bitmiyor ayrılık
dinmiyor gönlümün
hicran yarası

ağlasam inlesem
silinmez bahtımın karası

bitmiyor ayrılık
dinmiyor gönlümün
hicran yarası"


kutladım şair

şiirle kal

ver doğuştan

kendini türetir

yeni sancılar

kutlarım...

hayatın rengini giyinmek

mutluluğa yatmış, griden çıkmış satırlar...

inadına kışkırtıcı...

bir el ver hakediyorum...
bir el....özlüyorum...
renklerin en güzelini düşlüyorum
sevdamın eteğinde çakıl taşları
gün kızıla soyunmakta
en güzel vakti buraların
ben çakıl taşları
attıkça kızıla çalan maviye
yayılıyorsun içime hare hare..
ben merkezinde kalıyorum..
gözlerimde yakamoz
üstüm başım sen...
sen kokuyorum..


sen hep yaz faik..mutluluk da yakışıyor bu sayfaya...hangi renkte hangi kılıkta olursa olsun...
hüzünler ep gölgelerine dursun...

sevgimle...

viki650 tarafından 5/23/2009 1:35:17 AM zamanında düzenlenmiştir.

dokunsam rengi solar yaprağının bilirim
kırılganlığını boynuma dolasan uzar belki de ömrün
biriken şekerini toplasan gün boyu dudaklarımın
ve umudunda uyusam rengarenk bir iklimin
Yeniden penceremde Yasemen açar mı her sabahım


gel gitlere sıkışan umut, çaresizlik ... beklenen ama şüpheyle yaklaşılan...

zordur bilirim arkadaşım. ama şiir ustalıkla anlatmış Yasemene uzanan eli
saygılar olsun benden şaire