2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1365
Okunma
Günün ilk ışıklarıyla uyanıyorum,
Her taraf da bir sessizlik
Bir durgunluk var.
Sanki dünya durmuş,
Hiç birşey canlı değil,
Uçsuz bucaksız dağlara kadar,
Uzanıyor yorgun gözlerim.
Dumansız kalmazdı
O muhteşem dağlar,
Fakat o dumanı da göremiyorum.
Gökyüzünü süsleyen bulutlarda yok,
Cıvıl cıvıl öten kuşlarda,
Özğürlüğüm elimden alınmış sanki,
Hiç birşey bana ait değil,
Sadece bedenimi ısıtan bir güneş var
o da terk edecek beni biliyorum,
Senin,dağların,gökyüzünün terk ettiği gibi...
10/11/1994
5.0
100% (1)
Cevap Yaz