Yanlız sessiz bir dağın yamacındayım
Sadece ıslak esen rüzgarların sesi var,
Dağın yamaçlarında, ağaçların dallarında,
Son buluyor bu ürkütücü uğultu
Elimde kalan bir içimlik sigara da,
Son buluyor avuç içimde sıcaklığıyla.
Tek başımayım şimdi sessiz yamaçlarda,
Ne rüzgarın sesi nede sigaram var şimdi
Yıldızlara bakıyorum konuşuyorum onlarla,
Onlarda yamaçlar gibi sessiz ve sakin,
Ortak oluyor isyankar duygularıma,
Göz kırpıyorlar uzaklardan bana,
Bense gülüyorum içimden olan herşeye,
Son bir kez daha bakıyorum yavaşça
Gözümün alabildiği her yere,
Kalkıyorum olduğum yerden usulca,
Birden esiyor o ıslak rüzgar,
Dallar, ağaçlar hışımla sallanıyor
Yamaçlarda ıslak esen rüzgarın sesi,
Kulaklarımda çınlıyor,
Yıldızlar bakmaz oluyor yüzüme,
Anlıyorum ki ! kızıyorlar bana,
Anlıyorum ki ! istiyorlar hep beni orada,
Aslında bende istiyorum onları,
Kalktığım yere tekrar oturuyorum.
Yine o dağın yamacındayım,
Yine ıslak esen rüzgarlayım.
Seviyorum bana göz kırpan yıldızları,
Fark ettim ki; ben onları seviyorum,
Hissettim ki, ben onlara aitdim.
Onlar beni kabullenmişti, bende onları,
Bir ömür boyu onlarındım artık
Onlarla mutluydum bu dünya da,
Bırakamazdım ıslak esen rüzgarları,
Bırakamazdım o dağın yamacını
Ben onlarındım onlarda benim.....

04/10/1994