Yağmurun saçlarına değdi tenim o gece
Yıldırımlar düştü hayallerime
Kırık dökük oldu bedenim
Bakakaldım gidişine öylece...
Utandı düşüncelerim,saklandı kelimelere
Dudaklarım kilitli,sustum çaresizce
Nasıl haykırabilirdim ki ’gitme ! ’
Yavaşladı adımlarım
Yürümez oldu ayaklarım
Dönmemek,bakmamak istedim
Benden seni uzaklaştıran gidişine...
Ne yaptıysam da engel olamadım
İçimde hissediyorken her adımını
Her kaçışını
Beni yapayalnız bırakışını...
Son bir kez denir ya hep
Gizlice gözlerimi kaçırdım
Son kez baktım masum üzülüşüne...
Bu kaldırımlarda düşürdüm umudumu
Bu yolda yitirdim ömrümü
Arasamda bulamam ki
Kaç insan oğlu basıp geçti üzerine
Kaç gün doğdu,battı
Ne seller aldı götürdü ve rüzgarlar
Bıraktılarmı ki bana
Senden en ufak bir iz...
Gülüşün kalmıştır belkide
Bembeyaz bulutlarda
Ben gökyüzünü unutsamda...
Yıllar yağdı saçlarıma
Sensiz saatler çöktü düşlerime
Çiğ taneleri düşmedi gözümden
Donup kaldılar sessizce
Hatıralar baştan sona senle sardı
Yüz hatlarımı.
Sen bunları hiç bir zaman göremezken,ben
Nasıl haykırabilirdim ki ’gitme!’...