Bana mendil verme
Mendil ayrılık demektir
İki tatlı söz söyle
İki gözle yolumu gözle
İki vakte kadar dönerim bekle

Orası sıla, bense gurbetteyim
Burda gönlüme gül olur, kaybolur bahar
Yol uzar, yanlızlık koyulaşır
Yüreğine umutsuzluklar yüklenir
Sevinçler buruklaşır
Her damla ters bir harf olur
Böyle bakışımın nedenini
Bana sorma neolur
Aklım karışır, ayağım birbirine dolaşır

Öfkenin, sevdanın
Yağmuru düşer yüreğime
Ağır anılar geçerde içimden
Kanadım, kolum kırılır kederden
Bu bitmez yolculukta
Aklıma düşersinde sen
Sana türküler söylerim
Beni duyarmısın acep, gurbet elde

Orası sıla bense gurbetteyim
Bir uzak kıyıda
Yıkılmış dalgalarda bedenim
Düşerken içime kendi uçurumlarım
Seninle üşüyorum
Ölmedim, bekle yakında geleceğim

Sensiz bir düş gibi gece boyu
Dokunurum uzaklıklara
Geceye ve sana
Çürürüm kendi yapraklarımda
Uçurumun yamacında
Varlığım yüreğinle, orda, yanında

Ben gurbetteyim ,gurbetciğim
Gurbet türküsü söylerim
Böyle geçer gider günlerim
Coğrafyam, vatan, yarda başka özlem
Yüreğimi dağlar bütün bu sözler
Adını daha koyamadığım sessiz ihtilaller

Heryere yasaklıyım
Gurbetcidir adım,yabancıda soyadım
Kimsesizlik dilinmiş bir yürek gibi
Sonsuz ve ılık bir ülke ise soluğum
Bekle beni ...birgün
Sana geleceğim,nasılsa adım adım...