Anadolu’nun batmayacak Güneşi ,
Doğdu ufkundan Samsun’un,
Yıl 1919 Mayıs ayının ,
Ondokuzuncu gününde...
Işık ışık sımsıcak sardı ,
Dörtbir yanını güzel Anadolu’nun !
Bahar yeşilliğiyle taptaze ,
Uzanırken topraklar önünde...

Karadenizin dalgaları yutulurken ,
Koynunda siyah gecenin...
Köpük köpük sulara düşen,
Ayışığının beyaz parıltısında.
Çoşkuyla dövülen kıyıda ,
Yankıları içinde binbir hecenin,
Bestesi vardı , o gün toprağa düşen
Her damlanın şırıltısında...

Bir bahar havası sarar serin...
Güzel yurdumun herbir yanını.
Çiçek çiçek gonca gonca açar ,
Milliyetçilik ruhu gönüllerde...
Malazgirt’ten bu yana yeniden,
Şahlanan o yüce Türk’lük şanını,
Yeniden dirilten "Mustafa Kemal"
İsmiyle dolaşır her an dillerde...

Ne zaman Karadeniz’den bir fırtına,
Kopar da bahar yeli gibi,
Şafakla birlikte engin eserse...
Anadolu üzerinden,
Sivas’tan bir bahar seli gibi
Kızılırmak alır selam götürür...
Çağıldar çoşar gider,
Bir şeyler söyler kendi dilince,
Derinden derinden !