kaldırımları arşınlayıp
sus pus adımlarla
gölgesini arayan
öksüz zamandı.

düşse kim saracaktı ki
dizlerimi.?

kelimelerimin etini
sıyırdığı bir andı..

yarım kalmış türkünün
düşlerinde
güncesinde saklambaç.

sobelenip sevdaya
yeniden deyip,
gönüllü içmeye
hadi şerefine...

çıkarıp cebinden
hala ıslak mendili
asıp kurumaya
mandallıyorum kekremsi yaşları.

aç bırakıp günlerce
sahipsiz yetim ruhunun
hırçın savruluşları
çarptıkça tenime,
sıkışıp kalmış taş lahitlerden
çıkarttı sana
kokumu ilikleyip kanatlarına
rüzgar yel yel
gökle birlikte doyurun açlığın adına...

vazgeçilemeyen yaşam;

bu kalp
bu gözler
bu ten bu el
seviyor seni
muhtaç dudaklarına...

damla damla mor yakarışlar bırakırlar
direnemiyen sıcak kucaklara
sabırla..

köpüklü çağlayanım
sevdiğim
ruh yarım
açlığım söyle
kim ;
varmı senden başka bir şey umurumda....?


delikızım .onsekizmayısikibindokuz