Ne zaman dinecek yağmurları,
içimde baharlar ne zaman açacak?
Umut tomurcuklarım meyveye duracakmı?
Ya hasret rüzgarlarım dinecek mi birgün?

Çöl ateşi yüreğime, kutuplar yetermi?
Allah’ım bu hastalık, bu delilik ,bu veba
içimdeki bu salgın........
Yeter olsun,bitsin tükensin istiyorum.

Sonbahar hazanı gibi,
yaprak yaprak düşsün hücrelerimden..
Adını koyamadığım hisler,
Beni bıraksın artık bu acı,
Dinsin yüreğimdeki sancı.....

Ne çılgın geceler hasret kokulu,
Ne uzun yollar vuslata doğru,
Bu girdab,bu kasırga,bu sağnak..

Nerede sığınacak bir liman?
Razıyım bir şevkat eline..
Solmuş sararmış fotoğraflar,
benzim gibi.....
Saksıdaki menekşemde kurumuş,
yüreğim gibi...
Işıklar sönmüş oda karanlık
ruhum gibi.....

Allah’ım ya söküp al yüreğimi,
yada sabrını ver....
Hem yaşayıp ,hem ölüyorum....
Her gün birkez değil ,binkez ölüyorum.....


BEYHAN DOĞAN