HASTANE GÜNLERİ

Hastane günleri zorlu ve çetin
Sanki ayrılıyor kemikle etin
Her an kesilecekmiş gibi biletin

Doktorlar cefakar, hemşirede sabır
Hastalarda acı, sahibinde kahır
Birisi taburcu diğeri kalır

Formaldehit kokusu aldı her yanı
Kimisi panikle arıyor kanı
Düşünmeye bırakmıyor insanı

Kim hasta kim sağlam pek belli değil
Şartlar dinlenmeye vermiyor mehil
Hastalık hakkında çoğumuz cahil

Doktora sorulur anlamsız soru
Zaten yoğun iş yükü vermiştir zoru
Sözler karşılıklı oluyor boru

Olan bitenlerin herkes farkında
Hayat tünelinin bu son parkında
Savrulur hayatlar feleğin çarkında

Kadere imanın tescili sanki
İnsan inanıyor tekrar inan ki
Kurtaracak seni malların hangi

Hastane zor vatan, fena memleket
Düşürmesin rabbim, böyle dua et
Sağlıklı yaşatsın ve alsın nihayet

Ama çaresi yok düşüyor beden
Şifa Allahtan ilaçsa neden
Elbette olmaz doktora gitmeden

Çok şükür, çok şükür buralar da var
İmkan nispetinde illeti savar
Hiç değilse müphemin adını koyar

İhsan POLAT 02.01.2009 Erzurum