Bana ayrılıktan gel…
Dizginlerini koparmış deli bir tay gibi
Yüreğimi celbinle ez!
Yüreğinde birikmiş nefretinle gürle
En asi rüzgarları bile kat önüne
Evimin çatısını yüreğimin kafesine yık
Sana esir düşmeye damatlık giyinmiş
En delikanlı heyecanlarımla bekliyorum
Gel…
Gözlerinde büyüyen cellat ile çak gönlüme
Kanayacaksa aşk kanasın
Sen bana ayrılıktan gel…
İstanbul güzeli akşamların gün batımında
Kız kulesi utangaçlığını düşür yüzünden
Boğaz köprüsü utanmazlığına as ferini
Sana en hayasız uslupla bakarım
Küfret!
Saldır ve parçala göğsümün sevda ilmiğini
Sana susamış dudaklarıma geçirip dişlerini
Yokluğuna dipsiz ruhumu ferinde böl
Eminönü’ne uzanan uykulu gözlerini arala
Ve Üsküdar’da günaha boğ beni…

Bana ayrılıktan gel…
Dizginlerini koparmış deli bir tay gibi
Gövdemin üzerinden dörtnala koş
Yumruk yumruk in kalbime
Ilgım ılgım yağ üstüme
Şimşek şimşek çak gönlüme
Sana ölemeye kefen giyinmiş
En idamlık hallerimle bekliyorum
Ölümün pervasına asılsa da gözlerim
Ecel gibi yak canımı
Bendeki sevdaya aldırma
Nasılsa biri kefenler…