Hep kalabalıklar içindeyim;
Ama korkutuyor beni yalnızlık.
Sonsuzluklara kervanlar giderken;
Yok ki hiç bir hazırlık!

Gece sabahı beklerken,
Her yer karanlık.
Şafakta doğsun güneş;
Gelsin artık aydınlık.

Gönül hasret çeker,
Çok acıdır bu ayrılık.
Kalp vuslatı beklerken;
Yakar insanı sevdalık

Özgürlükler ülkesindeyim;
Esir almış beni nefis denen krallık.
Kurtulmaya çalışsam da nafile
Sonuç hep hüsranlık

Sahte dostlara takılmışım,
Sanıyordum ki,dostluk bu arkadaşlık.
Ama ben hep kandırılmışım,
Sonuçta hep aldatılmışım.

Heveslerimin peşindeyim,
Kovalar beni hep pişmanlık!
Gençliğimin zirvesindeyim,
Çağırır beni ihtiyarlık

Ölümsüzlüğün peşindeyim,
Hayır dur gelme ihtiyarlık.
Azrail’in ölüm listesindeyim;
Göz kırpıyor mezarlık

Hayatın zaman hapsindeyim.
Haykırsam duyulmaz ki bu çığlık!.
Ölümün hep gölgesindeyim.
Beni beklemekte artık ayrılık!..

Mehmet Yılmaz İNANOĞLU