Bu gün gördüm ki bir adamı;
O çok yaşlı bir ihtiyardı
Ağarmıştı hep saçı sakalı
Hep derin düşüncelere dalmıştı
Bilmem ki acaba? neydi efkârı

Elinde asası beli bükülmüş
Yıllar ondan gençliğini alıp götürmüş
Belki de ilk okula zar zor gitmiş
Ama hayat denen okulu bitirmiş

Kim bilir hayatından neler geçirmiş
Ya da ömründen nelerini yitirmiş
Kim bilir ömrünün son anında
Belki de onun için her şey bitmiş

Yaşı kim bilir belki yetmiş
Ona sorsan belki de bir gün gibi geçmiş
Kim bilir bu yaşına kadar hayatında,
Neler görmüş neler geçirmiş

Belki de yaşıtlarının çoğu ölmüş
Kim bilir hep sevdiklerini gömmüş
Hayatın yükü çok ağırlaşmış
O artık çok yorulmuş

Gözlerini hep ufka dikmiş
Öylece uzakları gözlüyor
Belki de vakti hep bitmiş
Artık son misafirini bekliyor

Mehmet Yılmaz İNANOĞLU