Canan gel etme bu cefayı
Boşa oyalama beni ne olur?
Seller akar,
Kumlar dibinde kalır.
Derelerse,
Aka aka yolunu bulur.
Çok böbürlenme güzelliğine
Gün olur da
Aynalar düşmanın olur.
Bir bakarsın,
Gençlik, güzellik uçup gitmiş…
Yanaklarında uzanan,
Yalnızca,
İki damla yaş kalır.
Samur saçlar tel tel olur,
Avuç avuç elinde kalır.
Kırış kırış olur gonca güllerin,
Çizgi, çizgi buruşur yüzlerin…
Söyleyemez sevgisini,
Peltek peltek tutulur dillerin.
Yoluna öleceğini söyleyenler,
Ogün, seni tanımaz olur…
Ve o gün geldiğinde,
Can dostum dediklerin,
Seni hiç aramaz olur…
Gençlik böyle sürmez güzelim,
Şöyle bir çevrene bek,
Eli, ayağı titreyen,
İki büklüm beli tutmayan,
Yaşlılara,
Kocalara,
Dedelere,
Ninelere bak…
Çekinme, üşenme haydi
Rica et de bir de onların,
Gençlik fotoğraflarına bak.

Onlar da vazgeçilmezdi,
Onlar da bir içim suydu,
Onlar da uğruna ölünecek,
Aşkların, sevdaların kahramanları,
Prensesi, sultanı, Leylası
Beyaz atlı prensiydi önceleri…
Bir de şimdi bakar mısın onlara?
Kim bilir ne gözyaşı aktı,
Kim bilir nice ocaklar yıkıldı,
Kim bilir ne sevdalar yaşandı?
Ve mevsimlerce gelip geçtiler…
Acı vereceksen onları düşün,
Gençliğini iyi bil,
Zamanını iyi değerlendir,
Geride yaşanmış güzellikler,
Yaşamına güç katacak,
Ölümsüz sevdan olsun…

15. 05. 2009
Suat TUTAK