bir yığın misali zikrimin edası
şed eder namı dilinde hüdası
makberin sözlü o tek manası
akar damarlarımdan yürür kalbime

tül-i-nin sefası hoştur cefası
yol alır menzilim bozuktur safhası
içimde titreyen hakkın nidası
vurur şu kalbime dolanır tenimde

ec-me düşme haşrolur icalin gözüme
sultan olsak bilki gelmez indime
semerkanttan nağmeler dizilişine
vurur şu beynime yanar hücrelerimde

tutsaktır dünyaya nefs-i güfur
acun bilir yapar vazifesini hücur
ben ise yolcuyum hancısına hüzul
değme ushanıma yansın ateşinde

şaşkınken yola çıkılmaz amma
her geleni gidenle sakın bir sayma
gönümden sillüyete bakıpta aldanma
aldanan gözlerim görürmü saadet

yol alır devir alemsizde elbet
yalnız manasız kalır zamansız suret
fevk-i alada endamsız salvet
cihadınla göçeceğin gün için sabret

şer-i nizamda bir düzen var elbet
sonu hak yoludur göreceğiz muhabbet
tin lerde olacak sevi ile hicap elbet
dillenir leblerim tutulmaz nihayet
mevlam bizlerede hidayet nasip et