AYAZ SEVDAM

aşkı ellerde biçtim avare
sevda türkülerinden dem vurdum
il il dolaştım sensiz bir çare
bir seninle iken huzur bulmuştum
dönen şu devran döndürdü benide başa
kalınca senziz vurdum başımı taştan taşa
düşünce yenik sardım en başa
gözümden akan yaşlarla boğuldum
mağripte büründüm sensiz ben yasa
maşruki nihai varmak bi ayrı tasa
uzuyor yolar kalınca canansız yaya
geçtiğin yollara yüzümü eyledim
ayın ondördü gibisin işveli nazınla
camelin şendir sevdalı şuhunda
yaşadım seni bütüm yaşlarımda
ayrı tutmuş mevlam gayri düştüm neyleyim
sualler cevapla gelmez dillerimden
pus olur aklım sisli düşüncemden
yorar beni ufkun saparım hedefimden
menzilim sensin varmaya yeminliyim
yokluğun karanlıktır kaplar gündüzleri
nuruna hasretim ayaz vurur geceleri
geçmişi geleceği seninle ben herşeyi
kabre düşünceye kadar ben hep seninleyim
sade ve yalındır kış gibi mevsimlerim
düşmez cemre havama deliyim divaneyim
ayazın beni yaksada bir sana pervaneyim
sanmayasın solar sevdam
dört mevsim açar güllerim
pevdarı nihai şaibeni dare
uçurum yar gözlerin nidai efdale
zikreder namı şahane-i şahane
enesin düştüğü yolar hepmi canıyare