Ünlü şair Ahmet Haşim der ki; şair, ne bir hakikat habercisi, ne bir belagâtli insan, ne de bir vâzı-ı kanundur. Şairin lisanı nesir gibi anlaşılmak için değil, fakat duyulmak üzere vücut bulmuş, musîki ile söz arasında sözden ziyade musîkiye yakın mutavassıt bir lisandır. Nesirde üslûbun teşekkülü için zaruri olan anâsırın hiçbiri şiir için mevzuubahis olamaz. Şiir ile nesir, bu itibarla yek diğeriyle nisbet ve alâkası olmayan, ayrı nizâmlara tâbi, ayrı sahalarda ayrı eb’at ve eşkâl üzere yükselen ayrı iki mimarîdir. Nesrin müvellidi akıl ve mantık, şiirin ise idrak mıntıkaları haricinde, esrâr ve meçhulâtın geceleri içine gömülmüş, yalnız münevver sularının ışıkları, gâh ü bîgâh ufk-ı mahsusata akseden kutsal ve isimsiz bir membadır.”

“Şiir bir hikâye değil, sessiz bir şarkıdır.”

Sessiz bir şarkı gibi güzel olan şiirinizden dolayı size teşekkürler.
Selamlar.