Belki kalem yazar diyerek beklese idi Namık,
Ne kalem yazardı ne Namık olurdu Namık.

Ve gemiler vardı limanda bekleyen,
Gemiler vardı, birlikte uluyan,
Ve gemilere kemik atan denizciler,
Kucak açtı denizler, birlikte denize gömüldüler.

Güneşi kırbaçlayan gecenin nedir bu acelesi,
Zannetmesin gizlenir köpeklerin zerresi,
Yakışır bu sinsilik sanma şaştım haline,
İtten şebek doğarmı, benzemiş dedesine.

Makber yarılır kalsada tek
Kefen doğurur bu toprak ey soysuz köpek
Arşa secde serilir şehitler tek tek
Namazı eda eder be hey zalim köpek

Sonra yarılır arş sesleri duyulur
Allah Allah diyerek ne nizamlar kurulur
Saf saf olur bölükler şehitler mertebesi
Bir ölenler bin doğar Rabbimin mucizesi

Evladı Vatan tarihe bak
Ne soylar tükendi bak soyuna bak
İt doğurur oncası bir batında fark olur
Salar onca köpeği el başına dert olur
İşte budur tarifi yaşayan soysuzların
Tarihi bilmek gerek, sırrı nedir Oğuzların.

Serdar TUNÇLUER
Kaynak