KAYBOLAN SİSLERİN ARDINA BAK

Bir akşamüstü balkondayız,oturuyoruz,görüyor musun ?
Yaklaşıp yanına soruyorum,"bir çay daha" duyuyor musun?
Ağlıyorsun siliyorum,biliyor musun?
Yine dalmışsın yağmura sana bakıyorum bak oradayım
aslında hep yanındayım hissediyor musun?
Paylaşabilirdik,yaşayabillirdik,unutmak zorunda kalmayabilirdik
Anlıyor musun acımı anne?

Kapı falan çalar,telefon melefon bekleme anne,bekleme
Şaşırtmamı beklersin belki ilk defa
Şaşırtmayacağım anne
Kilometreler aşıp koşmayacağım,
Yavrum,kızım diyeceğini sarılıp öpeceğini,
Özlemiş olabileceğini düşünmeyeceğim anne,
Sevdiğini ummayacağım,
Hasretin sandığım rüzgarları koklamayacağım anne
Gözyaşın sandığım yağmurlarda,kalbinde olduğumu düşünüp
yürümeyeceğim anne.
Yanındayken çektiğim özlemin her bir gününe bir gül büyüttüm,
Son ayrılışımda yanından bir bir yollarına septim.
Şimdi o güllere basamayacağım.
Tek yüzünün bir gün değiştiğini görmemek için
Hayallerimi bu seferde yıkmaman için anne ! Gelmeyeceğim !

Yalnız hissetme kendini oradayım
Artık hayallerinde yaşatacağın bir anıyım
Atılmıyor ,satılmıyor,bir duvar ki aşılmıyor
Bir mahkumiyet ki kaçılmıyor,
Ne olur, hiç sevme beni anne, içindeki en ufakcık bir sevgide olan bana oluyor.

Anlayacağın ters istikametlere gidiyoruz anne,
Saatte kaç kilometre hızla gidersek ve nerelerden dönersek
nerede karşılaşırız,
kaç saat, kaç ay, kaç yıl ,kaç asır sonra bilmiyorum.
Nefretim kadar da seni seviyorum.

Yanarsa yüreğin,ah etme anne , ah etme geri döner
Fazla da üzülme hayat seni teselli eder...

Acı gelecek ! ellerimiz ,gözlerimiz,yüreğimiz birleşemeden veda edecek
Yinede bir anneye yaraşır mekan-ı cennetin var kalbimde
Ben artık yapamıyorum sen ümitle kal anne...