siyah beyaz bir resimden
gözün ciğerine uzanır aşk.
yalnızlıklar yol arkadaşı olmamaya
tam niyetlenirken,
baharın gölgesi dört kişilik düşer
çaprazlaşan yaşamlara.
çaprazın her ucuna nefret
tam ortasına sevda yerleşir
yakalayabilmek için ya sevda avcısı
ya da sevgi oltası gerekir...



sararmış resmin kenarında
ot gözlü hayalet intiharlarda.
ayrlık günü, saati unutulan
saçma dakikalar...
oysa hesap kesim tarihi belli
ödedi sevdaya ait tüm verecekleri
alacaklar bir telde asılı.
anımsar göğem sızıları
ve yürek caddelerindeki
karmaşada ipteki azraili,
milimle kaçırlan yaşamları...



başa dönme noktasında
ten canlanr, mercan kayası
ebrusu aşk, harelenme çabasında.
yılların acısı çıkarılan şiirler
önce faili belli bir davada
yargılanır, kalem kırar yürek.
fail değişir bir gün aynada
yansıyan aşina simada...
artık dörtlü çaprazda ulaşamadağı
bir odakta kanamalarının
verdiği acının zevkiyle kalır...



iki yanlış birdoğru etmez, hırsla
attığı adımlar, ellerine yapışan
şımarık sevgilinin sessizliğinde
aksak fil ağrlığında...
onuru alınmış konuşmamalar da
artık geçtir. bölmeye uğrar ihanet.
karar vermeye yeltenirken
yanlış kıyafetini giymiş yüreğinde
mim bile yasaktır, aşkın son ahirinde...


(yarına kalsın baharı karşılama /kana bulanmadan doğrunun başındaki sevda...)

selma dönmez 9 mayıs 2009