sende git can kuşum de var sende git..

düşersem aklına
el aç niyaz et
belki bir su yürür içim çöl gibi..

yüreğe rahmetler olsun..

Muhakkak ki kalpler yalnız Allahı anmakla mutmain o lurlar

Duygu hakim şiirde. Sanırım bir çok insanın hissettiklerine tercuman olur.

Ne geniş kucağın var toprak
Ne de büyük kolların/
Gözyaşlarım suladı seni
--ama yetmedi—

Güneş damlıyor yüreğime
*( kurutuyor gözyaşlarımı))*
‘’İstanbul’a dönerken yolculuk esnasında yazdım bu şiiri’’
...

harika bir anlatım..

yolculuk hâlen devam ediyor çok değerli şairim..:)

gönülden kutluyorum kalemini .. daim olsun..

güzele sevgi ile..

.......

Yaşanılanların gizi, yük, ayrıca şiirin yükü, seçilmiş kelimelerdedir .

Yazgıdır onlar, dosttur, çıtanın üstünde duruş, gündür endişesine şairin kelimeler; yoğundur oldukça, derindir ora¬da, onların yapısı içinde; ilgisi, sevgileri, sesi, felsefesi, her şeyi vardır...
Doğrusu kelime seçimi bir marifettir şiirde. Aynı zamanda, şairin metaforik ışımasıdır kelimeler şiirde. Çünkü şiir, sıradan açıklığı kabul etmez. Güzel olan çamurda kalmaz, bulunur, şairin kendi kozasını ördüğü ve örttüğü çağıltılı sesiyle kelimelerini bulduğu gibi. Sahih olan şu ki, her şiir kendi kelimelerini, aktarmalarını, söz varlığını seçer, bunlarla yetinir, hayatiyet kazanır.

Bu bağlamda, kelimeleri tanımak, onları sevmek, onlarla iyi geçinmek gerekir. Çünkü şairin sığınağıdır kelimeler, anne kucağıdır, evidir, evinin güzide parçalarıdır. Kelimelerin evi dildir. Orda döner, içlenir, söyleşir ruhunu kollayan ve diri tutan mayayla şair. Her şiirin bir kaderi vardır. O kader içinde her kelimenin de bir kaderi vardır.

Dil olma serüveninde kelimeler, şairin kaderiyledir. Her insan gibi şair de, diyeceğini kelimelerle söyler, onlarla yaşar, onlarla ölür. Şiirin has ırmağında süzülerek, onlarla arayıp buluyor şair, kuğusunu. Onun içindir ki şairin şiirine seçtiği kelimeleri tespit etmekle gidilir.

Siz bu güzel şiirinizde bunu başarmışsınız.

Tebrikler.

Teşekkürler.

Selamlar.

Yaşanılanların gizi, yük, ayrıca şiirin yükü, seçilmiş kelimelerdedir . Yazgıdır onlar, dosttur, çıtanın üstünde duruş, gündür endişesine şairin kelimeler; yoğundur oldukça, derindir ora¬da, onların yapısı içinde; ilgisi, sevgileri, sesi, felsefesi, her şeyi vardır... Doğrusu kelime seçimi bir marifettir şiirde. Aynı zamanda, şairin metaforik ışımasıdır kelimeler şiirde. Çünkü şiir, sıradan açıklığı kabul etmez. Güzel olan çamurda kalmaz, bulunur, şairin kendi kozasını ördüğü ve örttüğü çağıltılı sesiyle kelimelerini bulduğu gibi. Sahih olan şu ki, her şiir kendi kelimelerini, aktarmalarını, söz varlığını seçer, bunlarla yetinir, hayatiyet kazanır. Bu bağlamda, kelimeleri tanımak, onları sevmek, onlarla iyi geçinmek gerekir. Çünkü şairin sığınağıdır kelimeler, anne kucağıdır, evidir, evinin güzide parçalarıdır. Kelimelerin evi dildir. Orda döner, içlenir, söyleşir ruhunu kollayan ve diri tutan mayayla şair. Her şiirin bir kaderi vardır. O kader içinde her kelimenin de bir kaderi vardır. Dil olma serüveninde kelimeler, şairin kaderiyledir. Her insan gibi şair de, diyeceğini kelimelerle söyler, onlarla yaşar, onlarla ölür. Şiirin has ırmağında süzülerek, onlarla arayıp buluyor şair, kuğusunu. Onun içindir ki şairin şiirine seçtiği kelimeleri tespit etmekle gidilir.

Siz bu güzel şiirinizde bunu başarmışsınız.

Tebrikler.

Teşekkürler.

Selamlar.

Yaşanılanların gizi, yük, ayrıca şiirin yükü, seçilmiş kelimelerdedir . Yazgıdır onlar, dosttur, çıtanın üstünde duruş, gündür endişesine şairin kelimeler; yoğundur oldukça, derindir ora¬da, onların yapısı içinde; ilgisi, sevgileri, sesi, felsefesi, her şeyi vardır... Doğrusu kelime seçimi bir marifettir şiirde. Aynı zamanda, şairin metaforik ışımasıdır kelimeler şiirde. Çünkü şiir, sıradan açıklığı kabul etmez. Güzel olan çamurda kalmaz, bulunur, şairin kendi kozasını ördüğü ve örttüğü çağıltılı sesiyle kelimelerini bulduğu gibi. Sahih olan şu ki, her şiir kendi kelimelerini, aktarmalarını, söz varlığını seçer, bunlarla yetinir, hayatiyet kazanır. Bu bağlamda, kelimeleri tanımak, onları sevmek, onlarla iyi geçinmek gerekir. Çünkü şairin sığınağıdır kelimeler, anne kucağıdır, evidir, evinin güzide parçalarıdır. Kelimelerin evi dildir. Orda döner, içlenir, söyleşir ruhunu kollayan ve diri tutan mayayla şair. Her şiirin bir kaderi vardır. O kader içinde her kelimenin de bir kaderi vardır. Dil olma serüveninde kelimeler, şairin kaderiyledir. Her insan gibi şair de, diyeceğini kelimelerle söyler, onlarla yaşar, onlarla ölür. Şiirin has ırmağında süzülerek, onlarla arayıp buluyor şair, kuğusunu. Onun içindir ki şairin şiirine seçtiği kelimeleri tespit etmekle gidilir.
Siz bu güzel şiirinizde bunu başarmışsınız.
Tebrikler.
Teşekkürler.

Şimdi yoksun bu şehirde,
Bu ev sensiz ıpıssız
Sokaklar sakinmi şimdi /
Artık herkes yalnız
Hatıraların kalacak bu şehirde
Anıların canlanacak her köşede.
Eller semaya açılmış,
Dillerde dualar, aminler_
Sende git can kuşum-
Sende git artık…
Güneş damlıyor yüreğime
*( kurutuyor gözyaşlarımı))*



Güzel dizelerinizi yürekten kutluyorum.
Saygı ve selamlarımla.