İyiler güzel yaşar derler,
Mutlu huzurlu..
Kalbin güzel, yüreğin güzel derler,
Sen ne bahtiyar kulsun derler,
Derler de,.ben niçin hep hüznün içindeyim?!..

Tüm dertler benimle kardeş,
Tüm acılar sanki benim rahmetim,
Her cuma saati mutluluğumdur derken,
Döktüğüm gözyaşlar, neden benim kaderim?...

Her kalbi güzel mutsuz mudur ben gibi?.
Her iyiniyet sömürülür mü benim gibi?..
Ben verici bir kan, verici bir yürek olur iken,
Neden insafsızca yokediliyor iyi niyetler?..

Nefsi değil sözlerim, çıkarlar uğruna hiç değil!..
Düşlerim Allah için ama, acılar içindeyim,
Ben verdikçe onların doymuyor gözleri,
Elimde olmadan diyorum Rabbim;
Güzelliğin karşılığı, sömürülmek mi kaderim...

Ben bittim,verecek kalmadı elimde!..
Tükendim de, muhtaç olan ben kaldım,
Verseydin Rabbim biraz, gülse benim de yüzüm,
Rahmetinden şüphe yoktur lâkin,
Umutlarım tükendi, Dönüşü olmayan çıkmazlardayım..

Rabbim, cumanın hürmetine yine Sana sığınırım,
Sitemlerimden dolayı bana gücenme sakın,
Tükenmişliğin dilidir bu, kalbim Sana daim yakın,
Bağışla Rabbim,ruhumun infilâkıdır bu,
Seni üzüp, Seni incittiysem eğer...