Sensizliği düşündüm dün meğer ne kadar zormuş hayat

Bir umut dünyasında yol alırken tek başıma kalmak can yakıcı

Gözlerine bakmadan bir anı bile geçiremem derken şimdi karanlıklara bakar oldum

Sen gidince ben yoklukta seni arayıp durdum

Dün ‘Sevdam’ mutlu yarın demekken

Bugün yok oluşumun nedeni oldu.

Sen bilmezsin ben senle yaşarım bu şehri

Ne tarafa baksam biraz sen vardır bu umut sokaklarında

Sonbahar yağmurları içime haykırdığım gözyaşları

İlkbahar rüzgarı adını fısıldar kulaklarıma

Ne desem boş artık çünkü yoksun yanımda

Bilsen neler verirdim gözlerine bir daha dalmak için

Bilsen neler verirdim beni bir kez daha delice sevmen için

Sendin hep içimdeki sendin benliğimde,

Ama yoksun yine yoksun ben…..

Ben sensizim….

Ben kimsesizim
…
Ben senin yokluğunda

Bu hüzün sokaklarında adını ,tanımadığım bütün insanlara haykıran şairim…