RUHUMNeden yaşıyorum ben bu dünyada? Ve yaşamak için nedenim mi var? Hayattan zevk almam neşem kalmadı Yollarım bağlanmış çözümsüzüm ben Aynaya bakınca yüzüm görürüm Kaşım orta hatta anlım kırışmış Göz gülüşüm bitmiş feri tükenmiş Dudaklarım bükük ruh halim küsmüş Hayattan zevk alan mutlu biriyken Dışarıda gezip tozmak istemem Çoktan kabuğuma çekilmişim ben Arkadaş, eş, dostu görmek istemem Asla bitmez benim baş ağrılarım Sürekli halsizlik yorgunluklarım Sürer el, kol, bacak uyuşmalarım Geceler uykusuz, yenik düşerim Yalnızken nedensiz akar gözyaşım Bilmem nedenini anlatamam ben Artık yaşam yetti, bunalttı beni İyilik bedeli ödüyorum ben Yemekten içmekten zevk almaz oldum Evdekiler bana neşe vermiyor Hep karamsar bakıyorum dünyaya Yaşasam ne olur, yaşamasam ne Sıkıntı ağlamak gelir içimden Yalnız gözyaşımı tutamıyorum Ağlarken rahatım neden bilemem Biterken ağlamam başlar stresim Eskiden hep güvenirdim kendime Yer dibine girsem, yine çıkardım Ve üstümde yük yok, ruh halim ağır Söyle yaşam, sana nasıl dönerim. |
Yer dibine girsem, yine çıkardım
Ve üstümde yük yok, ruh halim ağır
Söyle yaşam, sana nasıl dönerim.
ruhla söyleşi güzeldi geriye kim döne bilmişki saygılar selamlar...