1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2945
Okunma
Mardin’de katledilen çocuklar için..
Mezartaşının uzayan gölgesinde kederim,
saçlarımı okşarken;
hangi el yerini alabilir senin?
Ve ellerim,
hele!
ölü toprağındayken annemin...
Hangi renkli kalem çizebilir kaderimi ?
Hangi oyuncak ,
hangi eş dost ,
anne baba kardeşin alır yerini ?
Ve hangi sıcak aş ,
sevgi dolu yürek avutur artık şimdi beni ?
Sahipsiz, kayıptır adım yaz kara tahtaya !
Belki düşer, vuslat kalır da hakkıma
acı hatıramın adını Mardin koyup ,
geçemedim ,
söz dinlemez , silgi tutmaz, unutmaz aklımda...
Şiirin sahibi
Cevap Yaz