0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1014
Okunma
Gece aydınlık karanlığını kurtardı
siyahı düştü bulutlara
bir sevgi boyu ağlanmıştı oysa
öylece bakakaldım insanlığıma
çıkardım sözlerimi dilimden
ateşe astım
zemheri yangınım deli dumrul
bu hayat hikayesinde nerelere bastım
yanmadan anlayamazsın insanı
acı yalnız taşınmaz ağır gelir gözlerine
bir yudum al kahrın utansın ahından
ecel, sokağımda ağlar değmez sözlerine
hep gördüğüm aynı rüya
belki bir düştü
tek bildiğim
içime bir insan düştü ...
